EL-VEDA İNSANOĞLU

4

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Zamanın değirmeni her şeyi öğüttüğü ve öldürdüğü hızla yeni tohumlarla yeni insanlara, yeni fikirlere, yeni davranışlara gebe geliyor. Gelinen bu noktada yeniliklere ayak uydurmanın ayakta kalma mottosuyla çağdaşlık kisvesinde insanlığa gülümsüyor. Eskiler ya vitrinde ya odanın bir köşesinde kendine hayat bulacak bir pozcu bir anlayış ya da bir tüccarın elinde kıymetlenen hale dönüşüyor.

Tüccar diyorum yaşadığım bir şey anlatacağım size…

2014 baharıydı sanırım, Taksim’den Galata’ya inerken bol antikacı vardır. Küçük dükkanlar hala eski esnaflık ruhu olmasada iş görür. Sağdaki dükkanlardan birine girdim, bir şeyi merak edip içeri gireyim sorayım dedim ortada kimseler yok. Arkadan çat çut sesler geliyor. Sese doğru ilerledim ve kafamı çevirdiğimde bir adamın elinde zincir kaldırıp indiriyor. Sürekl bir şeye savuruyor. Yakınlaşınca dört ayaklı bir masa olduğunu farkettim. Uzunca izledim, ses etmedim. Belli açılarda masayı güzelce zincir darbeleriyle yaralıyor. Adam beni fark etmemesiyle gizl bir izleyici edasıyla adamı izlemeye koyuldum. Ne yaptığını anlamaya çalışmak zor değildi. Antikacıydım ve adam 100 yıllık hikayesi olan bir masaya bir saat içerisinde bir 100 yıl daha ekleyip 200 yıllık masa diye bir EURO turistinin evinin köşesinde anlatılacak hikaye satacaktı. Bir 100 senede satın alan eklerdi eder 300 senelik bir masayla yaşatırdı sahibini. Neyse sessizce bekledim. Bir garip jilet çıkardı ve ince işciliğe geçti. Antikacı dediysek eskiler alıp eskiler satan zannetmeyin. Eskileri daha eski yapan meslektir. Bir nevi zaman makinesi.

Şimdi hangi zamandayız. Hangi zamana yolculuk ediyoruz. 200 sene sonra bu zaman nasıl hatırlanacak, biz 200 sene önceden ne hatırlıyoruz. İnsan kalmak mı önemli olan, yoksa insan olabilmek mi? İnsan nedir sorusu her nesil değişir mi yoksa her zaman verilebilecek bir cevap var mı?

İnsana her dönem her yüzyılda veda edilir ve bir yenisi gelir. İki nesilde her şeyi farklılaşmış, günahı ve sevabı, iyiliği ve kötülüğü her dönem her şekilde farklı yorumlanır hale gelmiştir. Eskiye gitmek için zincirle dövsek bir şeyleri, yeninin eseridir yine bu. Yine bir vedadır eskiye, insana. İnsan eskir, insan ölür, insan doğar. Ve biz her nesilde bir elveda diyerek insana, onlarca nesil sonrasıyız. Öncesiyiz yine onlarca nesil başka bi ademin.